Op weg naar Winnipeg

4 september 2017 - Winnipeg, Canada

Een eindeloze dag is het gewoorden.

's Morgens na de koffie wat geklust met Rense en een leghokje voor de kippen gemaakt. Na de lunch wat gekletst en de geit met uierontsteking gemolken.

Een paar pogingen gedaan om Via Rail te bereiken in verband met het schema van de trein. Die bleek op enig moment zo'n 3 uur te zijn, maar dat kon bij ons opstappunt in Rivers ook wel eens wat minder zijn. We zouden oorspronkelijk rond 17.15 u moeten vertrekken.

Toen in de loop van de middag toch maar richting Rivers gegaan. Onderweg hadden we een bijzondere ontmoeting. In één van de vele petgaten stond een eland (moose). Wij uit de auto om te fotograferen, maar met die felle tegenzon was dat best lastig. Daarna nog even bij een  meer gekeken, waar kinderen in een bootje van niks bij een behoorlijk wind aan het vissen waren.

Rivers is een klein dorpje en lijkt een beetje op zo'n kolonistendorpje. Beetje stoffig en ook wel pover.  Maar goed we waren er en inmiddels bleek de trein wel een uur eerder te komen hoorden we van een medewerker van Canada National (behherder van de infrastructuur en eigenaar goederenvervoer). Eerst maar een hamburger naar binnen werken.  Het goederenvervoer op de rails heeft altijd voorrang en aangezien er grotendeels maar 1 spoor ligt, moeten de treinen elkaar op de schaarse stukken dubbelspoor passeren. Dat betekent voortdurend oponthoud voor de passagierstreinen. 

Het station in oorspronkelijke vorm was inmiddels een gesloten bouwval, maar gelukkig was er een klein hokje waar je kon schuilen. Voor Rense en Riny had het weinig nut te blijven wachten, dus we hebben afscheid genomen en hen bedankt voor de enorme gastvrijheid, die we hadden genoten.  Er liepen inmiddels een paar mensen rond, waar we uitgebreid mee hebben gekletst. Veel vernomen over hoe het treinverkeer in elkaar steekt van een machinist die op een goederentrein stond te wachten en het stuur moest overnemen hij moest met een trein van ca. 3 km lengte naar Vancouver rijden en deed daar bijna 3 dagen over. Hij moest over de uitlopers van de Rockies, dus kreeg verderop een extra loc erbij. Ook nog met een oudere man gesproken die als soldaat een aantal jaar in Europa gelegerd was geweest. Een vrij reactionair type, maar toen ik hem met een glimlach vroeg of zijn achternaam misschien Trump was kreeg ik ook nog een lesje over de verhoudingen tussen Canadezen en Ametikanen. Die klonk niet best overigens. Maar het hele gesprek was doorspekt van humor en gelatenheid over de aankomsttijd van de trein. Uiteindelijk kwam dan die god damned trein. Na vierenhalve uur vertraging reden we weg uit Rivers en midden in de nacht kwamen we aan in Winnipeg. Ook uitstappen vergt wel 10 minuten, want eerst moet de diesel worden geladen alvorens de passagiers mogen uitstappen of op het perron mogen verschijnen. Kortom om 01.00 uur hebben we maar een taxi genomen naar ons airbnb adres. Even sudderen en daarna slapen.

Kortom een slepende en enerverende dag.

1 Reactie

  1. Hans:
    4 september 2017
    Vind het zo onverwacht hoe ze met treinen omgaan in Canada. Lijkt Afrika wel. Jij gaat nog voor je lol in een Nederlandse trein zitten als je eenmaal terug bent. Leuk die moose, net of hij poseert. Was gisteren in Den Helder, een voordrachtje in wat vroeger een grote scheepswerf was, nu allemaal restaurants en andere vormen van vermaak. Heeft ook iets treurigs. Wie loopt er in onze wereld nog in een overall rond?