Wisenten zoeken en Langs de Wit-Russische grens naar Wolka
30 mei 2017 - Białowieża Forest, Polen
Tjee dat was vroeg op, namelijk 3.00 uur. Om half vier al bij Darek, de houtvester en meteen op de fiets op zoek naar wisenten. In het begin door de velden 3 edelherten gezien. Die staarden ons aan alsof we gek waren, waar ze natuurlijk niet helemaal ongelijk in hadden. Mensen horen immers niet zo vroeg langs weiden en wegen te fietsen. Maar goed, we kwamen voor de wisenten, dus hebben we hun afkeurende blikken genegeerd en zijn verder gefietst. We hadden goede fietsen uitgekozen bij de verhuur, dus we maakten nauwelijks geluid. Ook bij het afstappen werden de natuurlijke geluiden niet door het klikken van de standaarden overstemd. Bij het door de bossen sluipen, liepen we keurig achter elkaar en er kraakten nauwelijks oude takjes. Voorwaar een idelae groep om wisenten te spotten. We hebben op die manier zo'n 3,5 uur door het bos gefietst/geslopen en wat dies meer zij, zonder maar één glimp van deze dieren, die toch nauwelijks over het hoofd te zien zijn, te vernemen. Of.... toch: 2 wisenten daar op het pad! Toch niet alle moeite voor niets geweest. Iedereen stilstaan met de verrekijker aan het hoofd en dan langzaam naderbij sluipen. Ze bleven stokstijf staan, de wisenten dan. Vreemd? We werden wat overmoediger en ze liepen nog niet weg. Dit moeten bijzondere exemplaren zijn! Langzaam naderden we. Langzaam werd duidelijk dat Darek misschien wel, en wij dus ook, in de mailng waren genomen door zijn collega's. Een dikke stam met dwars daarop een berkentak en een liggende stam als lijf, lijkt verdomd goed op een wisent. Nou op afstand n in de vroege morgen dan. Geirriteerd smeet Darek de tak op de grond. Dat was tevens as close as we could get to een wisent. Het was een mooie tocht, dwars door het woud gefietst en genoten van de ochtendschemering, maar helaas geen wisent.
Iedereen had honger, dus werd er snel naar Gawra gefietst voor een ontbijt. Fietsen inleveren en na het ontbijt op weg naar Wolka. Eerste stop was een wandeling door het bos naar een uitkijktoren. Lekkere wandeling niet te kort en niet te lang en mooi uitzicht. Verder maar weer langs een orthodox kerkje, de grens langs een riviertje bekeken en verder gereden. Bij Bobrowniki hoog boven een grensovergang geregden, waar ik tot nu toe al 2 keer lange rijen vrachtwagens heb zien staan, vandaag echter geen. Dat deed mijn betrouwbaarheid als gids geen goed, vermoed ik. Verder ol naar de houten Tataarse moskee. Het praatje was niet voor iedereen duidelijk, want de man, hoe vriendelijk ook, sprak heel snel en onverstaanbaar Engels, waarschijnlijk om zijn gebrek aan die taalmte verbloemen. Daarna heerlijk Tataars geluncht. Via Krinki, het voormalig Joodse dorpje dat geheel werd uitgemoord tijdens het Hitlerregime, doorgereden naar Wolka, waar we op uitstekende wijze werden verwelkomd door Anja. Mooie en schone kamers, heerlijk etensgeuren, kortom mochten er nog twijfelaars aan deze reis zijn, dan waren ze nu helemaal om. Top gedaan Anja!
Je kan misschien beter op zoek gaan naar de grote verschrikkelijke sneeuwman!
Jullie zijn wel diehards hoor!
Die Anja is wel een rots in de branding.... vorige keer ook al! Kan niet gemist worden tijdens zo'n basic reisje!
Zet 'm op en nog veel plezier!