Belarus en op weg naar Wolka Karkowska

De volgende dag Het is vandaag zover. De toegangspapieren zijn in orde en we mogen een dagje door het Wit-Russische deel van het woud fietsen. Klein ongemak is wel dat het voortdurend regent en behoorlijk koud is. Rikus en Marijke op de tandem en wij op aparte fietsen. Het is maar 5 km fietsen naar de grens. Desondanks lukt het ons onszelf als verzopen katten te presenteren aan de douaniers. We worden van onder tot boven onderzocht, ook met een metaaldetector, maar als het piepen te lang duurt, stelt de man een vraag en loopt weg. Paspoortenonderzoek duurt lang en lijkt heel serieus. Uiteindelijk mogen we door en wordt een keurig hek open geduwd. Daar doorgefietst tot we ons konden warmen bij de Wit-Russische Santaclaus, Fatherfrost Estate. Daarna doorgefietst en rechtstreeks het bos ingereden. Mocht, geloof ik, officieel niet, maar het voordeel van regen is natuurlijk, dat de boswachter binnen zit. Prachtig stuk bos bezocht, waar ook wel behoorlijk gekapt is, met allerlei mossen. In de loop van de middag weer terug egaan en het omgekeerde ritueel aan de grens ondergaan. Je krijgt dan de indruk dat die douaniers verder niets te doen hebben en blij zijn met wat afleiding. In Bialowieza de grootste pizza gehaald, die ik ooit heb gezien en weer opgewarmd. 

De volgende dag op weg naar Wolka Karkowska. Inmiddels is het weer wat verbeterd en rijden we grotendeels langs de grens met Wit-Rusland. Eerst dwars door het woud. We moeten onze mobiele en internetverbinding uitzetten om niet failliet te gaan. Prachtige rit over zandwegen langs oude kleine kerkjes en dorpjes. Nog naar een mooi vogelgebied geweest waar we een visarend zagen jagen. Gestopt in Krusziniany, waar een oude houten moskee van de tartaren staat. We werden hartelijk ontvangen door de gids, die Rikus al jaren kent. Daarna Tartaars gegeten en weer op weg. Onderweg naar de Joodse begraafplaats geweest van Krinki, een voor de oorlog Joods dorpje waar tijdens de bezetting een complete uitroeiing plaatsvond. Daarna geprobeerd richting boerderij te rijden, maar we werden opgehouden door een controle van de grenspolitie. Opnieuw alles controleren. Uiteindelijk rond een uur of vijf  aangekomen, waar Anja ons verwelkomde met een warm huis en een heerlijke warme maaltijd.