De reis naar wolka Karkowska
12 september 2016
Zeer boeiende reis met de bus, nadat we helaas min of meer onverrichter zaken terugkwamen van onze bisonspeurtocht.
We zijn slingerend langs de Witrussische grens naar de eindbestemming gereden, waarbij we zowel een orthodox kerkje en een tataarse houten moskee bezocht hebben. Zelfs aan de grens van Wit-Rusland gestaan. Inmiddels heb ik al een paar keer gehoord, dat de Polen zich miskend voelen over de zuiveringen van Stalin en de CSSR, waarbij vele 10.000 doden vielen en Ook vele mensen uit Polen verdwenen naar Siberië. Zij maken zich zorgen over de dreiging uit het oosten (Poetin cs). Het gebied langs de Witrussiche grens is alleen maar zandgrond en het gebied is dan ook heel arm. Religieuze banden met de Witrussische orthodoxe kerk zijn verklaarbaar omdat deze grens regelmatig werd verschoven om zogenaamde hogere politieke doelen te dienen. Het laatst begin vijftiger jaren vorige eeuw. De tataren hebben zich daar mogen vestigen dankzij hun millitaire inzet voor het Poolse koningshuis rond 1699. Hun aantal,is echter gedecimeerd tot enkele duizenden in deze regio (Polen, Wit-Rusland en Litouwen). Rond 19.00 uur aangekomen in WolkamKarkowska, waar we hebben genoten van de echte Poolse keuken. 2Boerinnen uit de buurt koken nl voor ons. Morgen gaan we weer vroeg op pad naar de Rode Moerassen (door het ijzerhoudende kwelwater kleurt het water daar roodachtig).
Veel loopwerk ook wel, denk ik.
Dat van onverrichter zaken terugtocht van de bisonspeurtocht is ons niet helemaal duidelijk. maar zal later uitgelegd worden.
R. en A.